...

Oi que els sentiments són únics? Oi que per molt avenços que faci la humanitat mai podrem fer que un sentiment sigui igual que un altre. I cap persona pot arribar a tenir el mateix sentiment que una altre per alguna cosa? Doncs aquests textos són únics i estan plens de sentiments. Probablement la majoria d’aquests textos van adreçats a una persona que mai ho podrà llegir, però aquí la servidora ho fa, perquè realment pensa que és bo fer-ho, i és més, li agrada.
Sigues original, i no copiïs un sentiment. Ànims.
Laie.

diumenge, 24 de gener del 2010

Dicen

Dicen que me han visto soñando por esquinas, riendo por callejones y ahogándome en bares.
Dicen que me han visto chutándome dosis de felicidad, apuñalando penas innecesarias y codeándome con camellos.
Dicen que sin ellos no sé vivir, que las penas con la coca se marchitan y qué mi odio con maría se calma.
Dicen, ansiosos, que me escuchan en sueños, que me ríen en locales y me lloran en vida.
Dicen, con una sonrisa pícara, que se asfixian con mi fuego. Que mi humo les atormenta y que mis llamas les encienden.
Dicen que huelen mis efímeras promesas, que se mezclan con el perfume caro de mi cuello.
Dicen que añoran mis manos tanto como mis labios, que mi cuerpo se les aparece en sueños.
Dicen que danzan con mis gemidos, que negocian con mi mirada y que sus bocas buscan mi piel.
Dicen que trapichean con mis latidos, y que regatean con mi cuerpo.
Me ganan, les gano…
Dicen que dicen tanto.

Dicen...24.o1.1o-

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada